Wśród tak licznych instrumentów ludowych niezwykle ciekawy jest kij deszczowy, który występuje także pod nazwą deszczowego zaklinacza. Początkowo wykorzystywany głównie w plemionach indiańskich, dziś jest instrumentem rozpowszechnionym na całym świecie. Jego niezwykłe brzmienie zostało docenione w wielu różnych stylach muzycznych, choć wciąż najczęściej pojawia się w muzyce ludowej i etnicznej. Bardzo często jest używany przy akompaniamencie takich instrumentów, jak djembe czy też bębny szamańskie.
Kij deszczowy – historia
Najprawdopodobniej instrument ten pochodzi z Ameryki Południowej, gdzie był wykorzystywany przez plemiona indiańskie do rytuałów religijnych. Z kijem deszczowym wiąże się pewna legenda. Mówi ona o pewnym szamanie, który szukał sposobu na ubłaganie bogów, by ci w końcu zesłali deszcz. Od wielu miesięcy bowiem na ziemie jego plemienia nie spadła nawet kropla tej życiodajnej wody. Gdy znane mu metody się nie sprawdziły, postanowił stworzyć instrument, który będzie wykorzystywać w czasie modłów o zmianę pogody. I tak wymyślił zaklinacz deszczu, którego dźwięk przypomina właśnie padający z nieba deszcz. Najbardziej prawdopodobne jest to, że pierwsze kije deszczowe powstały w Chile na obszarze zamieszkanym przez plemię Inków. Jednak moda na te instrumenty w ostatnich latach bardzo się rozpowszechniła i dziś można kupić kije deszczowe produkowane w Chile, jak i Zambii czy Polsce, a także w wielu innych krajach na całym świecie.
Konstrukcja instrumentu
Kij deszczowy to długa, drewniana tuba, którą wypełnia się małymi kamyczkami bądź ziarnami nasion. Przechylanie zaklinacza deszczu powoduje, że kamienie lub nasiona przesypują się, wydając jednocześnie dźwięk, który z powodzeniem można przyrównać do dźwięku padającego deszczu. Najbardziej tradycyjne instrumenty są wykonywane z bambusa guadua, który jest charakterystyczny dla Ameryki Południowej. Często przy produkcji wykorzystuje się także wysuszony kaktus, choć można spotkać również egzemplarze wykonane z różnych egzotycznych drzew.